Το πρωί - πολύ πρωί για την πόλη, όχι για τις συνήθειες του- εξακουλουθεί να ονειρεύεται. Κόβει και κρατά δύο κλαδάκια γιασεμί. Η διαδρομή του χάνεται. Αναγνωρίζει κάποια από τα σημάδια της ζωής του˙φτάνει στην γενέθλια γειτονιά. Τα σπίτια είναι στη θέση τους. Μα δεν υπάρχει κανείς. Η παλιά γαζία αρνείται τα λόγια του ποιητή. Εκείνος αρνείται να παραθοδεί... Νέοι φίλοι τον καλούν σε μια γιορτή. Αρνείται την πρόσκληση. Εξακολουθεί να ονειρεύεται... Φυτεύει στο στήθος της δυό κλαδάκια γιασεμί. Στο επόμενο τ` όνειρο ν`ανθίσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου